Hierdie konsentrasie kamp is opgerig in April 1901.
Volgens rekord het hier 1737 persone gesterf, waarvan 1131 persone onder die ouderdom van 15 jaar was en 426 persone bo die ouderdom van 15 jaar was.
In hierdie monument is die oorspronklike grafstene, wat nog behoue gebly het, in die mure in gebou.
In Mevrou Neethling se boek “Mag ons vergeet” skryf Aletta Maria Du Toit:
“In Julie het ons verskriklike koue, reën, wind en hael gekry: die storm het twee dae en twee nagte geduur. Die kamp was in ‘n soort pan geleë en die water het in die tente gestaan.”
Hoe koud moes dit gewees het, in hierdie verskriklike omstandighede waarin hulle moes leef?
Sy skryf ook verder: “Partymaal het ‘n moeder haar kind buitentoe gedra om by die lig van die maan te sien of hy nog leef.”
Anna Botha skryf in haar brief dat haar vyfjarige seuntjie in trane uitgebars het toe hulle gevang word en aan haar gevra het: “Ag, Mammie, sal ons dan nie almal in die kamp doodgaan nie?”
Nadat hulle vermoeid en baie honger, na twee dae op die kamp in Bethulie aankom, slaan iemand met ‘n stok op die tent, die teken dat die mense vleis moet gaan haal. Sy skryf: “Ek het na die groot tent gegaan; en toe ek by die deur kom slaan die damp van bederfde vlees in my neus op. Ag, wat moes ek sien! Al die skaapvleis was bederwe. Vol maaiers en wurms. In my tent het ek die vlees goed deurgekyk, maar het g’n enkele stukkie wat bruikbaar was gekry nie. So het dit ag dae lank geduur voordat ek ‘n stukkie kon kry wat ek kon kook.”
Kamp is amptelik op 10 Januarie 1903 gesluit
Soos afgeneem April 2012
GPS Koordinate: S30°29’5.10″ E25°59’57.24″